Πώς έκανε τη σόδα στη Ρωσία

Η ιστορία της κατανάλωσης ανθρακούχων νερών στη Ρωσία έχει περισσότερο από έναν αιώνα. Soda κατάφερε να μείνει ιδιοτροπία αριστοκράτες, εθνικό ποτό, ακόμη και γεωπολιτική όπλο, η απάντησή μας στην «Coca-Cola».

1. Πώς το έκανε ακόμα και ανέλαβε - λεμονάδα;

Όπως πολλές μεγάλες εφευρέσεις, ανθρακούχο νερό επινοήθηκε κατά λάθος. Σύμφωνα με το μύθο, το πρώτο «σόδα» στην ιστορία έκανε τον μπάτλερ του βασιλιά Λουδοβίκου Ι Όταν ο βασιλιάς ρώτησε για το κρασί, την οικονόμο της μικτής βαρέλια κρασί και το χυμό. Παρατήρησα το σφάλμα και προστέθηκε σε χυμό μεταλλικό νερό. Πίνω σαν το βασιλιά. Σύμφωνα με τους ισχυρισμούς, επειδή υπήρχε «μια βασιλική λεμονάδα.»

Αλλά αυτό το μύθο. Στην πραγματικότητα, είναι γνωστό ότι ακόμα και στο XVII αιώνα στη Γαλλία κλήθηκε μείγμα λεμονάδα χυμό λεμονιού με μεταλλικό νερό. Να αποδώσει ένα τέτοιο ποτό δεν θα μπορούσε ο καθένας, έτσι ώστε η κατανάλωση σόδας θεωρήθηκε μια ιδιοτροπία αριστοκρατία. Ήπιαν λεμονάδα και την Ιταλία. Υπάρχουν λεμονάδα επέμενε περισσότερο και διάφορα βότανα.

Έτσι, παγκόσμια ιστορία ξεκίνησε με το μείγμα λεμονάδα χυμό λεμονιού με μεταλλικό νερό, μόνο το 1767, Άγγλος επιστήμονας Joseph Priestley εφευρέθηκε σιντριβάνι σόδα, με την οποία έγινε δυνατό να κορέσει τις κάμπο φυσαλίδες νερού διοξειδίου του άνθρακα.

Τα πρώτα ανθρακούχα αναψυκτικά εμφανίστηκε στις αρχές του ΧΙΧ αιώνα, και το 1871 η πρώτη λεμονάδα κατοχυρώθηκε με δίπλωμα ευρεσιτεχνίας στις Ηνωμένες Πολιτείες. Με ευφάνταστο τίτλο: «Υψηλής ποιότητας λεμόνι ανθρακούχα τζιτζιμπύρα» Απλά pop άρεσε να πίνουν το συγκλονιστικό μυθιστόρημα Lolita Ναμπόκοφ του.

2. Petrovskie καινοτομία

Η εμφάνιση της λεμονάδας στη Ρωσία συνδέεται με τον Μέγα Πέτρο. Η συνταγή και ο κύριος τρόπος κατανάλωσης του αναψυκτικού που είχε φέρει από την Ευρώπη. χρόνο Diplomat Πέτρου, ο Πέτρος ο Τολστόι έγραψε ότι στο εξωτερικό «είναι περισσότερο καταναλώνεται σε λεμονάδες pityah ...». Το νέο ποτό στη Ρωσία ερωτεύτηκε αμέσως, και ο αυτοκράτορας διέταξε «σε συνελεύσεις λεμονάδα για να πιει.» Μαζεύοντας μια μοντέρνα τάση, ένα αναψυκτικό άρχισε να προετοιμάζει τις ευγενείς και οι έμποροι οικογένειες, αν και δεν ήταν φθηνό και αποθηκεύτηκε για μια εβδομάδα.

3. Λεμονάδα στην τέχνη

Μέχρι τις αρχές του ΧΙΧ αιώνα στη Ρωσία ήπιαν λεμονάδα, όχι μόνο σε συνελεύσεις και όχι μόνο αριστοκράτες. Ωστόσο, συνήθως αυτό δεν ήταν ένα ανθρακούχο λεμονάδα, και όχι νερό λεμόνι. Αναμείξτε το με μεταλλικό νερό ήταν ακόμα ακριβά. Λεμονάδα πίνουν Herman Πούσκιν «Ντάμα Πίκα» και Arbenin σε Λέρμοντοφ το «Masquerade», Dunya στην κατατεθεί κούπα πατέρας «The σταθμάρχη» «που συγκομίζονται λεμονάδα.» Στην ιστορία του Τσέχωφ «Η ζύμωση στραγγίξει» Akim Danilych παντοπωλείο ήπιαν λεμονάδα με κονιάκ.

Soda 4.

Στη Ρωσία, η ιστορία της λεμονάδας πήρε το μοναδικό ανάπτυξή της. Το 1887 Τιφλίδα φαρμακοποιό Mitrofan Ishino εφευρέθηκε μείγμα ανθρακούχο νερό δεν είναι πλέον με το χυμό λεμονιού και το εστραγκόν εκχύλισμα του Καυκάσου, περισσότερο γνωστή ως εστραγκόν είναι. Προ-επαναστατική διεθνείς εκθέσεις και αφρώδη αρωματισμένα ποτά Lagidze λάβει πολλά χρυσά μετάλλια. Mitrofan Ishino ήταν ο προμηθευτής της αυτοκρατορικής αυλής και ο Σάχης του Ιράν. Αντιλαϊκά «Νερό Ishino» στη σοβιετική περίοδο. Με το εργοστάσιο Τιφλίδα δύο φορές την εβδομάδα, κάθε Δευτέρα και Τετάρτη στη Μόσχα στάλθηκαν ειδικές πτήσεις παρτίδα λεμονάδα για τα πρώτα πρόσωπα του κράτους. Είναι γνωστό ότι ο Χρουστσόφ αγαπούσε τις αχλάδι και πορτοκάλι ποτά, Μπρέζνιεφ - αχλάδι και tarhunovy Καλίνιν - πορτοκαλί, Anastas Mikoyan - αχλάδι και λεμόνι.

«Νερό Ishino» συμμετείχε στην γεωπολιτική. Τιφλίδα λεμονάδα σταθεί σε ένα τραπέζι των συμμετεχόντων του συνεδρίου Γιάλτα, αρκετές χιλιάδες μπουκάλια «κρέμα σόδα» Φραγκλίνου Ρούσβελτ πήρε μαζί του στις ΗΠΑ, όπως αναφέρεται Γιάλτα Τσώρτσιλ λεμονάδα στα απομνημονεύματά του.

Όταν οι άλλοι Πρόεδρος των ΗΠΑ - Harry Truman - έχει στείλει ένα δώρο της ΕΣΣΔ το 1952, 1000 μπουκάλια «Coca-Cola», η απάντηση ήταν μια ολόκληρη παρτίδα των διαφόρων λεμονάδες Ishino, συμπεριλαμβανομένων των εξωτικών ειδών, όπως η σοκολάτα και κρέμα της.

5. Μηχανήματα

16 του Απρίλη, 1937 η πρώτη συσκευή με ανθρακούχο νερό τέθηκε σε Σμόλνυ τραπεζαρία. Αυτό μπορεί να θεωρηθεί ένα πραγματικά ιστορικό γεγονός. Περισσότερα - περισσότερο. Μηχανήματα άρχισαν να εμφανίζονται στη Μόσχα, και στη συνέχεια σε όλη την Ένωση. Απλά σόδα κοστίσει μια δεκάρα, ποπ σόδα πωλείται για μια δεκάρα. Κύπελλα είναι επαναχρησιμοποιήσιμα, είναι απλά χυθεί πίδακα νερού που ήταν μακριά από τα τρέχοντα πρότυπα υγιεινής.

6. Τα απόβλητα

Αυτοί που έχουν «γεννηθεί στην ΕΣΣΔ», να θυμάστε ότι πριν από κάθε σπίτι είχε ένα σιφόνι - ένα ημι-φανταστική μονάδα με δυνατότητα αντικατάστασης φυσίγγια με διοξείδιο του άνθρακα. Με σιφόνι έπρεπε να είναι σε θέση να χειριστεί και με ένα μπορεί να διατηρήσει την ασφάλεια - αν δεν εγκατασταθεί σιφόνι ξεκίνησε τρομακτικό σφύριγμα. Φυσίγγια για σιφώνια χρησιμοποιούνται επίσης για τη φόρτιση του αεροβόλα όπλα, αλλά αυτό είναι το θέμα του άρθρου δεν ισχύει.

7. Λεμονάδα σήμερα

Σήμερα, αναψυκτικά ήδη, όπως λένε, δεν είναι το ίδιο. Σχετικά με τους κινδύνους της υπερβολικής κατανάλωσης ανθρακούχων ποτών δεν είπε απλά τεμπέληδες, και αν αυτό το ποτό εξακολουθεί να γίνεται με την προσθήκη χρωστικών ουσιών, σταθεροποιητών και περιέχει δόση άλογο της ζάχαρης, και στη συνέχεια γυρίζει εντελώς επικίνδυνο λεμονάδα. Φυσικό λεμονάδα μπορούν επίσης να βρουν σπάνια, και το κράτησε για μια εβδομάδα.

Υπάρχει ένα τέτοιο ιστορικό παραμύθι: «Μπέρια υποψία Mitrofan Ishino ότι» Khimich «προετοιμασία περίφημη λεμονάδα του συνέχεια Lagidze που παρασκευάζονται του.» Εστραγκόν «chat room, υπό τον Στάλιν και Μπέρια».

Ήταν επίπεδο.